کتابخانه‌های کانون توسعه فرهنگی کودکان در روستاها فعالیت می‌کنند. این کتابخانه‌ها مراکزی فرهنگی هستند. محلی برای انجام فعالیت‌های مختلف. خانه‌ای انباشته از کتاب و شادی و انرژی. در کتابخانه‌های کانون توسعه فرهنگی کودکان، سکوت و رخوت جایی ندارد.
کتابخانه‌های روستایی محلی هستند برای کتاب خوانی دسته جمعی و انجام فعالیت‌هایی با استفاده از کتاب‌ها. اجرای نمایش، ساخت کاردستی و نقاشی با برداشت از کتاب‌های خوانده شده. گفت وگو دربارۀ کتاب، جمع خوانی و انجامِ کارهای مشارکتی. در گروه‌های کتابخوانی دسته جمعی، کودکان و نوجوانان علاوه بر اینکه در جمع نشستن و احترام به یکدیگر را تمرین می‌کنند، قدرت بیان خود را نیز می‌آزمایند. اعتماد به نفس پیدا می‌کنند و بدون اینکه صدایشان را بلند کنند از آنچه می‌دانند درست است، دفاع می کنند. هم چنین نظر دیگران را می شنوند، به آنچه می‌شنوند فکر می کنند و نظر درست‌تر را می پذیرند.
وقتی در گروه‌های کتابخوانی، کودکان و نوجوانان می‌خواهند کتابی را که خوانده‌اند معرفی کنند، به ناچار یادداشت برداشتن از قسمت‌هایی که می‌خواهند درباره‌اش صحبت کنند را یاد می‌گیرند و تمرین نوشتن می‌کنند.
در کتابخانه‌های کانون توسعه فرهنگی کودکان، امکانات دیگری نیز در اختیار کودکان است. کودک و نوجوان نیازهای متنوعی دارند. کتاب خواندن و یادداشت برداشتن و گفت وگو، تنها نیازهای آن‌ها نیست.
کودک در بازی، همکاری و پذیرش دیگری را یاد می‌گیرد. هنگام بازی از دست‌ها و فکرش کمک می‌گیرد. مهارت های چندگانه‌ای می‌آموزد. احساساتش را نشان می‌دهد. با احساسات دیگران روبه رو می‌شود. هنگام بازی، کودک زندگی می‌کند. زندگی و آنچه در آن هست را تمرین می‌کند.
بخش دیداری_ شنیداری کتابخانه‌های روستایی، قسمت دوست داشتنی کتابخانه است. در اتاق دیداری-شنیداری کودکان و نوجوانان فیلم‌های سینمایی و آموزشی می‌بینند، ساعاتی را از بودن باهم لذت می‌برند. دربارۀ فیلم و شخصیت‌های آن صحبت می‌کنند. با دنیای دیگری آشنا می‌شوند. مهارت گوش کردن و دیدن را به دست می‌آورند.
